,,Het was in april, ik liep ‘s avonds door de binnenstad van Kampen toen ik van achteren werd aangereden door iemand die teveel had gedronken. De auto overreed mij en ik voelde hoe ik werd meegesleept. Ik liep tweedegraads brandwonden op, mijn bovenlijf raakte voor een groot deel ontveld en ik had zoveel pijn dat mijn geest uit dat gehavende lichaam wilde vertrekken. Nog steeds word ik er niet vrolijk van als ik daar aan terugdenk.’’

,,In de ambulance kreeg ik morfine toegediend. Daarna trad de kalmte in, ik trad uit. Zag mezelf liggen. Mijn leven trok aan mij voorbij, er was een fel, wit licht en ik wist: als ik in die andere dimensie beland, kom ik niet meer terug, maar ik wilde er naartoe. Een stem stuurde mij terug en ik belandde weer in mijn lichaam.’’

,,Pim werd mijn leermeester en ik ben mij in het onderwerp gaan verdiepen. Heb er veel over gelezen en zocht andere mensen met dezelfde ervaringen. Vier jaar geleden werd ik de voorzitter van de stichting waarvan de naam inmiddels is veranderd naar Netwerk Nabij de Dood.’’

,,De naam is veranderd omdat ‘bijna-dood’ de lading niet dekt. Je bent ook niet bijna verliefd, je breekt ook niet bijna je been. Het is een schemergebied tussen het leven en dood waarin je even weg van beide bent. Hetzij door een hartinfarct, een ongeluk, coma of wat voor reden dan ook. ‘Nabij de dood’, is volgens ons dus een betere uitdrukking.’’

,,Onze onderzoeken wijzen uit dat ongeveer 650 duizend mensen in Nederland een nabij-de-doodervaring hebben gehad. Dat betekent dat bijna iedereen iemand kent in zijn netwerk die zoiets heeft beleefd. En dan zijn er nog mensen die de aanwezigheid hebben gevoeld van iemand die is overleden. Dan heb je het dus over een onderwerp dat wereldwijd tientallen miljoenen mensen raakt. Die kun je niet allemaal wegzetten in de hoek van een psychiatrische aandoening of met de dooddoener ‘Er kwam vast even een bepaald stofje in de hersenen is vrij’.’’

,,Vroeger werd niet over dit onderwerp gesproken. Gelukkig kijken steeds minder mensen op als je verklaart een dergelijk spirituele ervaring te hebben beleefd. De erkenning is er echter nog niet volledig dat dit fenomeen zich voordoet. Vandaar dit boek. Om onder anderen doctoren, verpleegsters en psychiaters de boodschap mee te geven: neem dit onderwerp serieus, het is voor veel mensen een feitelijkheid.’’

,,In Het Geheim van Elysion komen veertig auteurs aan het woord uit binnen- en buitenland die hun visie delen over de relaties hersenen/bewustzijn, leven/dood, hemel/aarde. Hetzij vanuit hun onderzoeksgebied als wetenschapper, hetzij middels eigen ervaringen. Onder hen ook de bekende neurowetenschapper Eben Alexander, die sceptisch was over nabij-de-doodervaringen tot hij zelf in coma geraakte.’’

,,Helaas komt er geen officiële presentatie, ik wil geen risico lopen door de coronatoestanden. Vier nabij-de-doodervaringen vind ik genoeg, ik ben blij dat ik leef. Zonder gekheid: juist nu is dit onderwerp relevant. Door coronaperikelen zijn er veel mensen bijgekomen met dezelfde ervaring. Corona is bijna een mondiale nabij-de-doodervaring geworden.’’