Ingezonden Brief Peter Siebesma

Een paar weken geleden kwam ‘de vrouw op de kansel’ weer eens in het nieuws. Het betrof toen de vrijgemaakte kerken. Ik verbaasde me erover, dat de Protestantse Kerk Nederland zich er niet openlijk over uitsprak. Over het vraagstuk ‘homo’s aan het avondmaal in de christelijke gereformeerde kerken’ liet de PKN zich evenmin uit.
De meeste kerkleden in Nederland zijn het er over eens dat de Bijbel geen receptenboek is voor ethische en maatschappelijke vraagstukken. Men is kritischer geworden en weet dat de Bijbel geschreven is voor en door mensen, hoe de kerkelijke leer in veel opzichten resultaat is van politieke intriges of ooit werd afgedwongen met het mes op de keel. Niks goddelijke inspiratie.
Maar wanneer er weer een artikel in de krant verschijnt waarin een kerk zich op Gods onfeilbaar woord beroept, doet de PKN er het zwijgen toe. En dan nu eindelijk een oproep van enkele ¬leden en oud-leden van het PKN-bestuur: PKN, zeg er wat van! Laat je eindelijk eens horen! Reactie van de PKN: ‘Het is een hele principiële kwestie. Voor deze discussie bewandelen we de kerkelijke weg en die loopt niet via petities en manifesten.’
De PKN houdt het dus gewoon weer binnenskamers. Hierdoor wordt de wereld buiten de kerk gesterkt in haar standpunt dat die hele kerkelijke santenkraam zich blindelings op oude teksten beroept en zo homo’s en vrouwen discrimineert. Zie je wel, zo denkt en doet de kerk.
Welke lieve vrede moet er bewaard worden?
De PKN draagt haar visie slechts uit in wollige, verhullende taal. Daarmee schaadt de kerk haar eigen beeldvorming. Of is ‘verdraagzaamheid naar elkaar als kerken’ het sleutelwoord? En houd je dan maar je mond voor de lieve vrede?
Vrede? Daar heeft het weren van homo’s aan het avondmaal en vrouwen op de kansel weinig mee te maken. De meeste kerken in Nederland zullen dit van harte beamen. Het wordt alleen tijd dat ze het in het openbaar durven zeggen. Wat zeg ik, van de daken schreeuwen: de Bijbel is geen receptenboek, voor geen enkel standpunt.
De PKN roept in haar zwijgen het faillissement over zichzelf uit. Ik ben bang dat het zo binnen de kerken steeds stiller gaat worden…