André Piederiet (89): ‘Het is mijn eerste en enige boek’
Monument voor Dirk Boele
Inge Blankvoort, Kampen in “de Stentor”
Een debuut op zijn 89ste, André Piederiet uit IJsselmuiden beleeft het met zijn boek ‘De tekeningen van Dirk Boele’. Het resultaat van jarenlang onderzoek naar het werk van de kunstzinnige Kamper.
Zo nu en dan duikt een tekening van Dirk Boele op in Kampen. In een boekje met oude ansichten, zonder naamsvermelding. Onbegrijpelijk vindt André Piederiet. Daarom ligt er nu een boek met al zijn tekeningen, als ‘monument voor Dirk Boele’.
Het boek van de IJsselmuider oud-onderwijzer en amateurgeschiedschrijver bevat tientallen tekeningen die Boele in Kampen en IJsselmuiden maakte tussen 1825 en 1844. De schetsen zijn afgedrukt met gedetailleerde informatie over de plaats waar ze eeuwen geleden zijn gemaakt.
Hoe komt het toch dat bijna niemand het werk van Dirk Boele (1778-1846) kent?
“Omdat er bijna niets van hem bewaard is gebleven. Hij was schilder van beroep, net als zijn vader, maakte decoraties die al lang verdwenen zijn. Zijn tekeningen zijn er nog wel, al kent bijna niemand die, hooguit van een anonieme afbeelding in boekjes met oude ansichten. In het Stadsarchief van Kampen ligt een aantekeningenboekje van Boele, met tientallen schetsen. Van de watersnood in 1825 bijvoorbeeld, waarbij 83 mensen uit Kampen en IJsselmuiden om het leven kwamen. Een bijzonder verslag in woord en beeld.”
Wat is het belang van Boeles tekeningen?
“Zijn tekeningen vullen het gat tussen die van bekende tekenaars als Remmers en Fels en Hein. Tekenen was voor Boele liefhebberij, maar hij wist wel wat hij deed. Hij volgde de regels van perspectiefschalen heel nauwkeurig. Hij ging ook zeer nauwgezet te werk. Hij noteerde bij zijn tekeningen steevast plaats, datum, tijd en lichtinval. Die informatie kon ik vergelijken met oude kaarten. Vrijwel alle onderwerpen die niet direct herkenbaar waren, kon ik zo lokaliseren. Slechts bij een tekening is het niet gelukt precies weer te geven hoe het nu zit.”
Dat klinkt als monnikenwerk?
“Dat was het ook. Ik ben er jaren mee bezig geweest. In 1985 heb ik al eens een lezing gegeven over de tekeningen van Boele, ik heb er ook over geschreven voor de Kamper Almanak.”
Het heeft u nooit losgelaten..
“Nee, ze zijn nauw verbonden met de zoektocht naar de geschiedenis van het huis dat mijn vrouw en ik kochten in 1976. Groot Salland, een zeshonderd jaar oude boerderij aan de Bergweg. Steeds weer stuitten we op het werk van Boele die veel heeft getekend in IJsselmuiden en Grafhorst. Ik vond de tekeningen heel bijzonder.”
U schreef al eerder over Boeles tekeningen, maar nu pas ligt er een boek…
“Het Stadsarchief wilde wel, maar kreeg het financieel niet rond. Mijn vrouw was ziek, tot haar overlijden heb ik voor haar gezorgd. Dit jaar sprak ik de eigenaar van een boekwinkel in IJsselmuiden die ook een zaak in Kampen heeft. Hij kende de uitgever: binnen anderhalve week was het geregeld.”
Het boek is niet alleen een monument voor Boele, ook voor u. U bent 89 jaar, u heeft veel historische artikelen geschreven die nooit in boekvorm zijn verschenen.
“Het is mijn eerste en enige boek, inderdaad. Ik ben er trots op en blij dat het zo goed heeft uitgepakt.”