Recensie : Als de bloesem valt

Als de bloesem valt / Liesbeth de Vos.

Marleens moeder was tijdens de Tweede Wereldoorlog in haar tienerjaren met haar familie opgesloten in een Jappenkamp in Nederlands-Oost-Indië. Marleen leert in haar jeugd te overleven met een afwezige vaderen een getraumatiseerde moeder die verslaafd raakte aan kalmeringsmiddelen en alcohol. Ze huwt op jonge leeftijd een Griek en krijgt samen met hem drie kinderen. Naarmate Marleens leeftijd vordert, begint ze vast te raken in zichzelf, krijgt ze paniekaanvallen en wordt doorverwezen voor therapie. Ze komt terecht bij een therapeute die de diagnose tweede generatie-oorlogsslachtoffers stelt, wat een begin van herstel inluidt.
Ze zal echter nog jaren moeten worstelen om uiteindelijk terecht te komen bij een therapeute met een adequate aanpak. Via korte impressies van 1 a 2 bladzijden beschrijft Marleen haar jeugd, de opvoeding van haar kinderen, de herinneringen aan haar moeder die sporadisch sprak over de oorlog en weinig tastbare herinneringen achterliet. Indringende zorgvuldig gekozen en emotionele passages, niet om achter elkaar door te lezen. De vele sprongen in de tijd, zorgen voor dynamiek. Herkenbaar voor mensen met eenzelfde diagnose.

Recensent: J.E. Meindertsma