Op 5 januari 1922 voerde Carl Gustav Jung een gesprek met z'n ziel over zijn roeping. Hij vertelt z'n ziel dat hij wil praten. Omdat hij dat kennelijk moet van z'n ziel. Tegelijkertijd is Carl Gustav wat bozig. Zo van: waarom laat je me niet met rust? 'Ik wil slapen, ik ben moe. Waarom laat je mij niet slapen? Ik voel aan dat het feit dat ik verstoord ben van jou afkomt. Wat brengt jou ertoe om mij wakker te houden?'